อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
ทุกๆ คนก็พูดถึงกันแต่เรื่องโรคระบาด
คนที่เอาตัวรอดต้องอยู่ภายใต้หน้ากาก
เมื่อคนรักของเราทุกคนเป็นโรคประหลาด
หรือนี่คือจุดจบของโลกาวินาศ
ทุนนิยมจะล่มจม เมื่อทุกคนหยุดเดินทางเราจะห่าง
สังคม ประชานิยม เมื่อเงินทองไม่มีค่าผู้คนจะบ้า
ล้างมือ และกินร้อน ถ้าหุ้นตกทั้งกระดานก็รอช้อน
จะไวรัส หรือมนุษย์ ใครกันแน่ที่ทำให้โลกชำรุด
จะดีกว่าไหม ถ้าเราห่างไกลสังคม
โลกที่เปลี่ยนไป กระชากหน้ากากทุนนิยม
โรคที่ว่าร้าย ยังคงไม่ร้ายเท่าอารมณ์
เราเป็นแค่คน เกิดแก่เจ็บตายแล้วหายไป
การเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยอาจทำให้ใครขยาด
ผู้ปกครองจะแพร่เชื้อด้วยมือที่ดูสะอาด
ความขัดแย้งขัดเกลา เรากลายเป็นโรคประสาท
หรือนี่คือการปรับสมดุลทางธรรมชาติ
หายนะ คือภูมิคุ้มกัน ที่โลกใช้ปกป้องตัวมัน
เพราะพวกเรานั้นย่ำยี ตลอดมาชั่วนาตาปี
และเสียงเพลงจะเยียวยา ความเจ็บปวดคือวัคซีนของร็อกสตาร์
ติดไวรัส ไม่เลวร้าย เท่าวายร้ายที่ติดในอำนาจรัฐ
จะดีกว่าไหม ถ้าเราห่างไกลสังคม
โลกที่เปลี่ยนไป กระชากหน้ากากทุนนิยม
โรคที่ว่าร้าย ยังคงไม่ร้ายเท่าอารมณ์
โลกที่แคบลง แคบกว่าจิตใจ
จะดีกว่าไหม ถ้าเราห่างไกลสังคม
โลกที่เปลี่ยนไป กระชากหน้ากากทุนนิยม
โรคที่ว่าร้าย ยังคงไม่ร้ายเท่าอารมณ์
เราเป็นแค่คน เกิดแก่เจ็บตายแล้วหายไป
ทุกๆ คนก็พูดถึงกันแต่เรื่องโรคระบาด
อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
อโรคยา ปรมา โรคาภิวัตน์
โรคระบาด